Mzungu how are you?
Blijf op de hoogte en volg Martijn
31 Januari 2017 | Oeganda, Gulu
Ik zit achterop op een motor rijdend hobbelend over een rode zandweg,we rijden langs Afrikaanse hutjes met hun kenmerkende ronde vorm en rieten dak. Vrouwen lopen met lege of volle jerrycans op hun hoofd, mannen hangen of liggen aan de kant van de weg of rijden op motors met van allerlei spullen achterop zelfs koeien, kinderen spelen met kapotte fietsbanden of spelen naast een waterput. als ze mij voorbij zien komen zwaaien ze enthousiast of roepen ze mzunguuu oftewel blanke.
Ik ben in Gulu, Noord-Oeganda. De eerste 8 dagen zitten erop en ik sta nu echt met mijn poten in de rode Afrikaanse aarde. Het avontuur waar ik zoveel over gepraat heb is nu realiteit. Onwerkelijk en tegelijkertijd al heel gewoon. Sinds 4 dagen ben ik aan het werk samen met theatergroep 'Billa Pwot Thot'. De groep repeteert in een hoe kan het ook anders in een Afrikaanse hut.
Vijf dagen geleden kwam ik aan en werd ik voorgesteld aan de groep en vertelde ze dat ze de afgelopen dagen hard hadden gewerkt aan het stuk wat we zouden hernemen. Vol enthousiasme, energie en passie begonnen ze te spelen. Vol verbazing zaten Maarten (oprichter Thot Worldwide) en ik te kijken. Dit hadden we niet verwacht. De groep speelde de hele voorstelling zoals die bedoeld was. Daarna kregen we ook nog het nieuws dat de voorstelling zestig keer waarschijnlijk mag spelen op scholen het enige wat we daarvoor nodig hadden was een handtekening van de overheid. Daarom reden ik en Ben (directeur van Pilla Pwot Thot) gister naar dat overheidsgebouw. We reden een uur de bush in en eenmaal aangekomen in een soort dorp hebben we vier uur gewacht op een handtekening om vervolgens weer een uur terug te rijden. Ik had dit een beetje zien aankomen na de afgelopen weken (alles gaat hier namelijk heel langzaam, en als iemand zegt ik zie je over een uur mag je blij zijn als dat over 2 uur is) . Gelukkig hadden we vandaag een repetitie en vertelde de groep dat ze hadden gewerkt aan een nieuw stuk. Dit toonde maar weer aan dat ze zo graag willen en zo hard kunnen werken en graag willen daarnaast zijn ze zo ontzettend vriendelijk en gastvrij. In de vier uur dat ik gister weg was hadden ze het voor elkaar gekregen om een 45 minuten durend nieuw stuk te presenteren wederom was ik enthousiast en konden we aan de slag aan nieuw stuk.
Een nieuw stuk is belangrijk omdat ze na de grote tour in communities en scholen direct een nieuwe voorstelling kunnen gaan spelen. Dit is erg belangrijk ook omdat ze zo aan een inkomst komen want de spelers hebben het alles behalve breed. De spelers van Billa Pwot Thot zijn vaak even oud als ik maar zijn vaak al getrouwd, hebben een kind en leven in kleine Afrikaanse hutjes. Één van de spelers vertelde mij afgelopen zondag bij zijn Afrikaanse hut dat als je de leeftijd bereikt van 25 jaar het normaal is dat je een vrouw of man hebt anders draai je niet mee in de maatschappij omdat je geen verantwoordelijkheid hebt. Raar om te beseffen omdat ik zelf zo oud ben.
Daarnaast ben Ik zo blij dat Pilla Pwot Thot ook financieel gesponsord kan worden door alle lieve donateurs zodat de voorstellingen ook daadwerkelijk gespeeld kunnen worden! Thot Worldwide heeft besloten de rest van de voorstellingen reeks te doneren!
Voordat ik aankwam in Gulu ben ik aan het handje genomen door Maarten van Thot Worldwide om een beetje in Oeganda te kunnen acclimatiseren. Het is prachtig om te zien wat voor waardevol werk Maarten doet en wat voor mooie,lieve mensen hij om zich heen heeft verzameld. Het is zulk belangrijk werk wat hij doet! Met dat vertrouwen kon ik hier snel landen en vol energie aan het werk met deze groep.
Vanaf aankomende donderdag starten de voorstellingen en kan het verhaal zo vaak mogelijk gespeeld en verteld worden en daar ben ik, de groep en Thot Worldwide erg blij mee! Dank jullie wel en tot zover de Mzungu vanuit zijn Afrikaanse hut!
Liefs,
Martijn
Ik ben in Gulu, Noord-Oeganda. De eerste 8 dagen zitten erop en ik sta nu echt met mijn poten in de rode Afrikaanse aarde. Het avontuur waar ik zoveel over gepraat heb is nu realiteit. Onwerkelijk en tegelijkertijd al heel gewoon. Sinds 4 dagen ben ik aan het werk samen met theatergroep 'Billa Pwot Thot'. De groep repeteert in een hoe kan het ook anders in een Afrikaanse hut.
Vijf dagen geleden kwam ik aan en werd ik voorgesteld aan de groep en vertelde ze dat ze de afgelopen dagen hard hadden gewerkt aan het stuk wat we zouden hernemen. Vol enthousiasme, energie en passie begonnen ze te spelen. Vol verbazing zaten Maarten (oprichter Thot Worldwide) en ik te kijken. Dit hadden we niet verwacht. De groep speelde de hele voorstelling zoals die bedoeld was. Daarna kregen we ook nog het nieuws dat de voorstelling zestig keer waarschijnlijk mag spelen op scholen het enige wat we daarvoor nodig hadden was een handtekening van de overheid. Daarom reden ik en Ben (directeur van Pilla Pwot Thot) gister naar dat overheidsgebouw. We reden een uur de bush in en eenmaal aangekomen in een soort dorp hebben we vier uur gewacht op een handtekening om vervolgens weer een uur terug te rijden. Ik had dit een beetje zien aankomen na de afgelopen weken (alles gaat hier namelijk heel langzaam, en als iemand zegt ik zie je over een uur mag je blij zijn als dat over 2 uur is) . Gelukkig hadden we vandaag een repetitie en vertelde de groep dat ze hadden gewerkt aan een nieuw stuk. Dit toonde maar weer aan dat ze zo graag willen en zo hard kunnen werken en graag willen daarnaast zijn ze zo ontzettend vriendelijk en gastvrij. In de vier uur dat ik gister weg was hadden ze het voor elkaar gekregen om een 45 minuten durend nieuw stuk te presenteren wederom was ik enthousiast en konden we aan de slag aan nieuw stuk.
Een nieuw stuk is belangrijk omdat ze na de grote tour in communities en scholen direct een nieuwe voorstelling kunnen gaan spelen. Dit is erg belangrijk ook omdat ze zo aan een inkomst komen want de spelers hebben het alles behalve breed. De spelers van Billa Pwot Thot zijn vaak even oud als ik maar zijn vaak al getrouwd, hebben een kind en leven in kleine Afrikaanse hutjes. Één van de spelers vertelde mij afgelopen zondag bij zijn Afrikaanse hut dat als je de leeftijd bereikt van 25 jaar het normaal is dat je een vrouw of man hebt anders draai je niet mee in de maatschappij omdat je geen verantwoordelijkheid hebt. Raar om te beseffen omdat ik zelf zo oud ben.
Daarnaast ben Ik zo blij dat Pilla Pwot Thot ook financieel gesponsord kan worden door alle lieve donateurs zodat de voorstellingen ook daadwerkelijk gespeeld kunnen worden! Thot Worldwide heeft besloten de rest van de voorstellingen reeks te doneren!
Voordat ik aankwam in Gulu ben ik aan het handje genomen door Maarten van Thot Worldwide om een beetje in Oeganda te kunnen acclimatiseren. Het is prachtig om te zien wat voor waardevol werk Maarten doet en wat voor mooie,lieve mensen hij om zich heen heeft verzameld. Het is zulk belangrijk werk wat hij doet! Met dat vertrouwen kon ik hier snel landen en vol energie aan het werk met deze groep.
Vanaf aankomende donderdag starten de voorstellingen en kan het verhaal zo vaak mogelijk gespeeld en verteld worden en daar ben ik, de groep en Thot Worldwide erg blij mee! Dank jullie wel en tot zover de Mzungu vanuit zijn Afrikaanse hut!
Liefs,
Martijn
-
31 Januari 2017 - 18:10
Gert Talens:
Martijn
Mooi man, stoere vent! Maar pas. Zij die te lang aan het handje van Maarten lopen, krijgen hem er niet meer van af. Maarten plakt meer en meer hoe langer het duurt.
Stop hem maar ver weg in zo'n hutje. Da's een heuse win-win.
Gaaf wat je doet Martijn.
Succes kerel.
Gert -
31 Januari 2017 - 19:34
Josje:
Lieve Marty,
Wat fijn dit te lezen en zoals ik al in mijn sms zei; WAT EEN AVONTUUR!
Ga er van genieten, van het bijzondere werk dat je daar doet, waar je nu toch echt onderdeel van bent en van de mensen daar.
Veel liefs!
x
Josje -
31 Januari 2017 - 22:31
Joke:
Lieve martijn
Wat fantastisch om je zo enthousiast te horen vertellen over je droom die nu werkelijkheid is geworden.
Geniet van de mensen die je in de dorpjes zult ontmoeten ,de mensen waar je mee werkt en natuurlijk ook de prachtige natuur.
Liefs Mama -
01 Februari 2017 - 10:34
Wijmpje:
Geniet ervan maat in een mooi en waardevol project!
x -
01 Februari 2017 - 11:51
Jan-Auwke:
Mooi verhaal Martijn ! Goed bezig zo te lezen en wat een indrukwekkende ervaring. Ben benieuwd naar het vervolg -
03 Februari 2017 - 16:58
Addie Verspuij- Diepenhorst:
Tjonge wat een verhaal Martijn!
Ik vind het wel ongelooflijk dapper en bijzonder wat je daar doet.
Heel veel succes bij al je optredens en geniet van alle bijzondere indrukken.
Lieve groet
Goof en Addie -
10 Februari 2017 - 11:44
Jeanettte Vaillant:
Wauw. Indrukwekkend! Dichtbij jezelf blijven. Wat een grote cultuurverschillen. Heel veel goeds. -
12 Februari 2017 - 12:56
Benno:
Klinkt goed mzunguuu-Man!
Heel enthousiast hoe je erover schrijft. In zo'n korte tijd al zoveel meegemaakt. Geef je gauw een vervolg? Dit bericht maakt dubbelop nieuwsgierig naar al je belevenissen en ervaringen.
En even lekker opportunistisch: zullen we voor als je terug bent op een maandag tijd blokken om je wederwaardigheden te delen? Ik leg het ook voor aan het CoordinatorenOverleg: ik kan me zo voorstellen dat ook andere studenten van je avonturen willen genieten.
Hier op de Hollandse grijze klei is het prima, druk als gewoonlijk.
't Ga je goed en graag tot gauw met nieuw leesvoer!
Hoi, Benno
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
