Ondertussen in Noord-Oeganda!
Door: Martijn Diepenhorst
Blijf op de hoogte en volg Martijn
16 Februari 2018 | Oeganda, Gulu
En zo begon de eerste try-out van een nieuwe voorstelling over huiselijk geweld en school dropouts. Een verhaal van een meisje dat haar huis ontvlucht omdat haar vader haar slaat omdat hij geen geld heeft voor schoolgeld. Vervolgens beland het meisje bij een jongen die haar belooft schoolgeld te geven, hij maakt haar zwanger, en het meisje gaat terug naar haar ouders, maar haar vader stuurt haar weg, meisje gaat terug naar de jongen maar die wil haar niet meer en stuurt haar ook weg.
Dit is in het globaal de lijn van het verhaal waar we de afgelopen anderehalve week aan hebben gewerkt. Nu klinkt heel tragisch maar er zit ook een hele hoop humor in! De bedoeling is dat de groep deze voorstelling gaat spelen op scholen. Het gaan dan om ongeveer zestig scholen. Aangezien deze week de scholen bezig waren met een examen besloten we de voorstelling te testen op een lokale markt. En de voorstelling werkte! Mensen lachtte, schreeuwde en reageerde vol verbazing. Na afloop kwam er een vrouw naar de groep om te vertellen dat dit haar verhaal was. En ik denk niet alleen haar verhaal maar een verhaal wat elke dag gebeurd in Oeganda. En dat is een rede waarom we de voorstelling spelen om dat wat er gebeurd in scholen en communities bespreekbaar te maken, om zo hopelijk leerlingen tot inzicht te laten komen. Na elke voorstelling stellen de spellers vragen aan het publiek zodat er een dialog ontstaat en het publiek gaat nadenken. In de hoop dat het effect heeft!
In deze twee weken dat ik nu in Oeganda ben heb ik naast de voorstelling nog een paar dagen meegelopen met Maarten, 4 studenten social work en Nursel (docent). Samen met hun verfde we een schooltje (ik hielp alleen met de basislaag), interviewde 3 kindsoldaten die nu volwassen zijn en spraken een vrouw waarvan de lippen, oren en neus van zijn afgesneden door de rebellen. Indrukwekennde gesprekken waarin opviel hoe sommige wachten op een blanke die ze komt redden. Terwijl andere strijdvaardig zelf aan hun toekomst werken.
Daarnaast ben ik nog een weekendje naar Arua gegaan om daar opnieuw Maarten en Nursel op te zoeken om te kijken naar een theaterfestival. Vrouwengroepen streden tegen elkaar door middel van theater. De creatiefste, uniekste, mooiste voorstelling ging door naar een volgende ronde en uiteindelijk naar de finale. Het thema was huiselijk geweld. Ik heb alleen de eerste ronde gezien maar het was prachtig om er naar te kijken. De aankomst van een groep in de community van een andere groep was al enorm spektakel. Over een hobbelende rode zandweg in een open truck stond de groep in de wagen, joelend en dansend! Met deze energie speelden ze de voorstellingen die ze zelf hebben gemaakt. Vaak kwamen de groepen met hele gave ideeen waarbij je een goed beeld kreeg van wat er aan de hand is in de communities.
En nu ga ik mijn laatste week in! In deze laatste week komt Danielle, een actrice van Maarten, naar Gulu om daar een voorstelling te maken over Kind-huwelijken. Ze zal met dezelfde groep werken als ik en ik zal haar daarbij op de achtergrond helpen.
Tot zoveeer Martijn in Gulu, Noord-Oegandaa!
Lieveee groeteen!
-
16 Februari 2018 - 09:09
Paul:
Mooi werk, Martijn. Ontroerend, confronterend en heftig. En goed dat er ook veel gelachen wordt. Hopelijk breiden dit soort initiatieven nog verder uit. Veel succes nog met alles.
Vriendelijke groet,
Paul -
16 Februari 2018 - 09:47
Jan-Auwke:
Leuk verhaal! Zie het beeld zo weer voor mij. Groet aan Danielle en Nursel (en MB uiteraard) ;-0
en de spelers -
16 Februari 2018 - 11:08
Addie Verspuij:
Wat een ervaringen Martijn! Geweldig!
Hopelijk levert het iets op voor de bevolking daar -
19 Februari 2018 - 17:21
Jeanette:
Indrukwekkend! Prachtig om zo gesprekken te krijgen, wakker te maken en zaadjes te planten. Nog heel veel goeds daar! Liefs Jeanette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley